klinische depressie 1.0
(psychologie en psychiatrie)
depressie die voldoet aan een uitgebreid aantal criteria, vastgelegd in diagnostische
en statistische handboeken als het ICD-10 (International Statistical Classification
of Diseases and Related Health Problems) van de Wereldgezondheidsorganisatie, of het
in Nederland en in de VS gehanteerde DSM-IV TR (Diagnostic and Statistical Manual
of Mental Disorders, vierde editie, tekstrevisie)
Algemene voorbeelden
Als iemand met een depressie wordt gediagnosticeerd (de arts kan ook de term klinische depressie gebruiken), wil dat zeggen dat de symptomen waaraan de persoon lijdt dermate ernstig zijn dat een behandeling noodzakelijk is.